අති උතුම් XIV වන ලියෝ පාප්තුමන් පාප් පදවියට තේරී පත්වීමන් පසු 2025 මැයි 9 වන දින කාදිනල්වරුන් සමඟ සැමරූ පළමු දිව්‍ය යාගයේ දී කරන ලද දේශනයේ සිංහල පරිවර්තනය පහතින් දැක්වේ.
මම ඉංග්‍රීසි භාශාවෙන් පටන් ගන්නම්, ඉතිරිය ඉතාලි භාෂාවෙන්. පිළිතුරු ගීතිකාවේ වචන නැවත කියන්න මට අවශ්‍යයි: “මම ස්වාමින් වහන්සේට අලුත් ගීතයක් ගායනා කරන්නෙමි, මන්ද එතුමා පුදුම දෑ කර ඇත.”
ඇත්ත වශයෙන්ම, මා සමඟ පමණක් නොව අප සියල්ලන් සමඟම. මගේ සහෝදර කාර්දිනල්තුමනි, අපි අද මේ උදෑසන සමරන විට, ස්වාමින් වහන්සේ කර ඇති ආශ්චර්යයන්, පේදුරුතුමාගේ දේවසේවය හරහා ස්වාමින් වහන්සේ අප සැමට අඛණ්ඩව ලබා දෙන ආශීර්වාද හඳුනා ගැනීමට මම ඔබට ආරාධනා කරමි.
ඔබ මට ඒ කුරුසිය උසුලාගෙන යාමට සහ එම මෙහෙවරෙන් ආශීර්වාද ලැබීමට කැඳවා ඇති අතර, අපි සභාවක් ලෙස, ජේසුස් වහන්සේගේ මිතුරන්ගේ ප්‍රජාවක් ලෙස, ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කිරීමට ඇදහිලිවන්තයන් ලෙස, ශුභාරංචිය ප්‍රකාශ කිරීමට ඉදිරියට යන විට, මා සමඟ ගමන් කිරීමට ඔබ සෑම කෙනෙකු කෙරෙහිම විශ්වාසය තැබිය හැකි බව මම දනිමි.
[ඉතාලි භාෂාවෙන්] “ඔබ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේය, ජීවමාන දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයාය” (මතෙව් 16:16).
මෙම වචන වලින්, පේදුරුතුමා, අනෙකුත් ගෝලයන් සමඟ එක්ව, ජේසුස් වහන්සේ කෙරෙහි ඇති ඇදහිල්ල ගැන ගුරු දේවයන් විමසූ විට, අපෝස්තලික අනුප්‍රාප්තිය හරහා කතෝලික සභාව වසර දෙදහසක් තිස්සේ ආරක්ෂා කර, ගැඹුරු කර, භාර දී ඇති උරුමය ප්‍රකාශ කළේය.
ජේසුස් වහන්සේ, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ය ( ජුදා ජනතාව බලාපොරොත්තු ව සිටි මෙසියස්), ජීවමාන දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයා ය: එකම ගැලවුම්කරුවා, ජේසුස් වහන්සේ පමණක් අපිට පියාණන්ගේ ශ්‍රී වත හෙළි කරති. ජේසුස් වහන්සේ තුළ, දෙවියන් වහන්සේ, පුරුෂයින්ට හා කාන්තාවන්ට සමීප වීමට සහ ප්‍රවේශ වීමට හැකි වීමට, දරුවෙකුගේ විශ්වාසනීය ඇස්වලින්, තරුණයෙකුගේ ක්‍රියාශීලී මනසින් සහ මිනිසෙකුගේ පරිණත ලක්ෂණවලින් (Cf. Gaudium et Spes, 22), අවසානයේ එතුමාගේ මහිමාන්විත ශරීරයෙන් නැවත නැඟිටීමෙන් පසු එතුමාගේ ගෝලයන්ට පෙනී සිටියේය.
මේ තුලින්, අපගේ සියලු සීමාවන් සහ හැකියාවන් ඉක්මවා යන සදාකාලික ඉරණමක පොරොන්දුව සමඟ, අප සැමට අනුකරණය කළ හැකි මිනිස් ශුද්ධකමේ ආදර්ශයක් ජේසුස් වහන්සේ අපට පෙන්වා දුන්නේය. පේදුරුතුමා, එතුමාගේ ගේ ප්‍රතිචාරයේ දී, මෙම කරුණු දෙකම තේරුම් ගනී: දෙවියන් වහන්සේගේ දීමනාව සහ එම දීමනාව මගින් තමා වෙනස් වීමට ඉඩ දීම සඳහා අනුගමනය කළ යුතු මාර්ගය.
ඒවා මිනිස් වර්ගයාගේ යහපත සඳහා ප්‍රකාශ කිරීමට කතෝලික සභාවට භාර දී ඇති, ගැලවීමේ, වෙන් කළ නොහැකි අංග දෙකකි. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඒවා අපට භාර දී ඇත, අප අපගේ මව්වරුන්ගේ ගර්භාෂයේ නිර්මාණය වීමට පෙර එතුමා විසින් අපව තෝරා ගන්නා ලද (cf. ජෙරමියා 1:5), බව්තීස්මයේ ජලයේ නැවත ඉපදී, අපගේ සීමාවන් ඉක්මවා යමින් සහ අපගේම කුසලතාවයකින් තොරව, මෙහි ගෙනැවිත්, මෙතැනින් එවන ලද, එමගින් ශුභාරංචිය සෑම ජීවියෙකුටම ප්‍රකාශ කළ හැකිය (cf. මාක් 16:15).
විශේෂිත ආකාරයකින්, දෙවියන් වහන්සේ ඔබේ ඡන්ද තුලින් (කාදිනල්තුමන්ලාගේ) මා අපෝස්තුළුවරුන්ගේ කුමාරයාගේ අනුප්‍රාප්තිකයා ලෙස කැඳවා ඇති අතර, මෙම නිධානය මට භාර දී ඇත්තේ, එතුමාගේ උපකාරයෙන්, කතෝලික සභාවේ මුළු ශරීරය වෙනුවෙන් මට එහි විශ්වාසවන්ත පරිපාලක වීමට (cf. 1 කොරින්ති 4:2) හැකි වන පරිදි ය. එතුමා එසේ කර ඇත්තේ කතෝලික සභාව කන්දක් මත පිහිටුවා ඇති නගරයක් (cf. එළිදරව් 21:10), ඉතිහාසයේ ජලය මතින් යාත්‍රා කරන ගැලවීමේ නෞකාවක් සහ මේ ලෝකයේ අඳුරු රාත්‍රීන් ආලෝකවත් කරන ආලෝකයක් වීමටයි.
තවද මෙය, කතෝලික සභාවේ ව්‍යුහයන්ගේ තේජස හෝ ඇගේ ගොඩනැගිලිවල ශ්‍රේෂ්ඨත්වය හරහාම නොව- අප අපවම සොයා ගන්නා ස්මාරක මෙන්- කතෝලික සභාවේ සාමාජිකයන්ගේ ශුද්ධවත්කම හරහා. මක්නිසාද අපි දෙවියන් වහන්සේ තමන්ගේම අය ලෙස තෝරාගත් අය වෙමු, එවිට අපව අන්ධකාරයෙන් එතුමාගේ පුදුමාකාර ආලෝකයට කැඳවූ දෙවියන් වහන්සේගේ පුදුම ක්‍රියා ලොවට ප්‍රකාශ කළ හැකිය (cf. 1 පේදුරු 2:9).
කෙසේ වෙතත්, පේදුරුතුමා නිශ්චිත ප්‍රශ්නයකට පිළිතුරු වශයෙන් තම ඇදහිල්ල ප්‍රකාශ කරති: “මනුෂ්‍ය පුත්‍රයා කවුරුන් යැයි මිනිසුන් කියන්නේද?” (මතෙව් 16:13). ප්‍රශ්නය නොවැදගත් නොවේ. එය අපගේ දේවසේවයේ අත්‍යවශ්‍ය අංගයක් වන, එනම්, අප ජීවත් වන ලෝකය, එහි සීමාවන් සහ එහි විභවයන්, එහි ප්‍රශ්න සහ එහි විශ්වාසයන් සමඟ සම්බන්ධ වේ.
“මනුෂ්‍ය පුත්‍රයා කවුරුන් යැයි මිනිසුන් කියන්නේද?” අප සලකා බලන මේ සිද්ධිය ගැන මෙනෙහි කළහොත්, වෙනත් ආකල්ප දෙකක් පිළිඹිබු කරන, විය හැකි පිළිතුරු දෙකක් අපට සොයාගත හැකිය. පළමුව, ලෝකයේ ප්‍රතිචාරය තිබේ.
මතෙව්තුමා අපට පවසන්නේ ජේසුස් වහන්සේ සහ එතුමාගේ ගෝලයන් අතර මෙම සංවාදය සිදුවන්නේ සුඛෝපභෝගී මාලිගාවලින් පිරුණු, හර්මොන් කන්ද පාමුල පිහිටි විශ්මයජනක ස්වාභාවික භූ දර්ශනයක් ඇති නමුත් කුරිරු දේශපාලන බල හුවමාරු සහ පාවාදීම් සහ අවිශ්වාසයේ ස්ථානයක් වන සිසේරියා පිලිප්පි නම් සුන්දර නගරයේ බවයි. මෙම නගරය අපට කතා කර කියන්නේ එකල ජේසුස් වහන්සේ සම්පූර්ණයෙන්ම නොවැදගත් පුද්ගලයෙකු ලෙස සලකන ලෝකයක.
වැඩිම වුනොත් අසාමාන්‍ය හා කැපී පෙනෙන කතා කිරීමේ සහ ක්‍රියා කිරීමේ ක්‍රමයක් ඇති කෙනෙකු ලෙස එකල ජේසුස් වහන්සේව මිනිසුන් සළකන්නට ඇත.. එබැවින්, අවංකභාවය සඳහා ජේසුස් වහන්සේගේ ඉල්ලීම් සහ ඔහුගේ දැඩි සදාචාරාත්මක ඉගැන්වීම් නිසා, මෙම “ලෝකය” ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කර ඉවත් කිරීමට පසුබට නොවනු ඇත.
ඒ අතර ජේසුස් වහන්සේගේ ප්‍රශ්නයට වෙනත් පිළිතුරක්ද තිබිය හැකිය : එය සාමාන්‍ය මිනිසුන්ගේ පිළිතුර. ඔවුන්ට නම්, නාසරෙත්හි ජේසුස් වහන්සේ වංචාකාරයෙකු නොව, අවංක මිනිසෙකි, ඊශ්‍රායෙල් ඉතිහාසයේ අනෙකුත් ශ්‍රේෂ්ඨ දිවැසිවරු මෙන් ධෛර්යයක් ඇති, හොඳින් කතා කරන සහ නිවැරදි දේ පවසන අයෙකි.
ඒ නිසා ඔවුන් එතුමා ව අනුගමනය කරන්නේ, අවම වශයෙන් වැඩි අවදානමක් හෝ අපහසුතාවයකින් තොරව එය කළ හැකි තාක් කල් ය. එහෙත් ඔවුන්ට එතුමා මිනිසෙක් පමණක් වන අතර, එබැවින්, අනතුරුදායක කාලවලදී, ඔහුගේ දුක් ප්‍රාප්තිය අතරතුර, ඔවුන් ද ජේසුස් වහන්සේව අතහැර දමා කලකිරීමට පත් වේ.
මෙම ආකල්ප දෙකෙහි කැපී පෙනෙන දෙය නම් අදට ඒවායේ ඇති අදාළත්වයයි. අපේ කාලයේ බොහෝ පිරිමින්ගේ සහ කාන්තාවන්ගේ තොල්වල අපට පහසුවෙන් සොයාගත හැකි සංකල්ප ඒවා තුළ අන්තර්ගත වේ, මූලික වශයෙන් සමාන වුවත්, ඒවා විවිධ චචනවලින් ප්‍රකාශ වේ.
අද පවා, ක්‍රිස්තියානි ඇදහිල්ල දුර්වල හා බුද්ධිමතුන් සඳහා අදහස් කරන ලද විකාරයක් ලෙස සලකනු ලබන බොහෝ ස්ථාන තිබේ. තාක්ෂණය, මුදල්, සාර්ථකත්වය, බලය හෝ සතුට වැනි දේවල් වඩාත් ප්‍රිය කරන ස්ථාන. මේවා ශුභාරංචිය දේශනා කිරීමට සහ එහි සත්‍යයට සාක්ෂි දැරීම පහසු නොවන ස්ථාන වන අතර, එහිදී කිතුණුවන්ට සමච්චල් කිරීම්, විරුද්ධ වීම, හෙළා දැකීම හෝ ඉවසා සිටීම සහ අනුකම්පා කිරීම සිදු වේ.
එහෙත්, හරියටම මේ හේතුව නිසා, ඒවා අපගේ ධර්මදූත සේවා අත්‍යවශ්‍ය ස්ථාන වේ. දෙවියන් වහන්සේ ගැන විශ්වාසය අඩු බොහෝ විට ඛේදජනක ලෙස ජීවිතයේ අර්ථය නැතිවීම, දයාව නොසලකා හැරීම, මානව ගරුත්වය දරුණු ලෙස උල්ලංඝනය කිරීම, පවුලේ අර්බුදය සහ අපගේ සමාජයට බලපාන තවත් බොහෝ තුවාල සමඟ සම්බන්ධ වේ.
අදත්, ජේසුස් වහන්සේ මිනිසෙකු ලෙස අගය කරනු ලැබුවද, යම් ආකාරයක ආකර්ෂණීය නායකයෙකු හෝ සුපිරි මිනිසෙකු දක්වා පහත හෙලා සළකන බොහෝ ස්ථාන තිබේ. මෙය නොඇදහිලිවන්තයන් අතර පමණක් නොව, බව්තීස්ම වූ බොහෝ කිතුනුවන් අතරද සත්‍යයකි, එබැවින් ඔවුන් මෙම මට්ටමේ ප්‍රායෝගික අදේවවාදී තත්වයක ජීවත් වේ.
මෙය අපට භාර දී ඇති ලෝකයයි, ෆ්‍රැන්සිස් පාප් වහන්සේ අපට බොහෝ වාරයක් ඉගැන්වූ පරිදි, ගැලවුම්කරු වන ජේසුස් වහන්සේ කෙරෙහි අපගේ ප්‍රීතිමත් ඇදහිල්ලට සාක්ෂි දැරීමට අපව කැඳවනු ලබන ලෝකයකි. එමනිසා, අපිත් පේදුරුතුමා සමඟ නැවත නැවතත් පැවසීම අත්‍යවශ්‍යයි: “ඔබ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේය, ජීවමාන දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයාය” (මතෙව් 16:16).
මෙය කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වන්නේ, පළමුවෙන්ම, ස්වාමින් වහන්සේ සමඟ අපගේ පෞද්ගලික සම්බන්ධතාවයේදී, දිනපතා සිත් හැරීමේ ගමනකට අපගේ කැපවීමේදීය. ඉන්පසු, සභාවක් ලෙස එසේ කිරීම, ස්වාමින් වහන්සේ කෙරෙහි අපගේ විශ්වාසවන්තභාවය එකට අත්විඳීම සහ සැමට ශුභාරංචිය ගෙන ඒම අවශ්‍යවේ (cf. Lumen Gentium, 1).
රෝමයේ රදගුරුවරයා ලෙස මගේ මෙහෙවර ආරම්භ කළ විට සහ අන්තියෝකියේ ශාන්ත ඉග්නේෂස්ගේ සුප්‍රසිද්ධ ප්‍රකාශනයට අනුව, විශ්වීය සභාවේ දයාවේ කටයුතුවල මුලසුන දැරීමට කැඳවනු ලැබූ විට,පේදුරුතුමාගේ අනුප්‍රාප්තිකයා ලෙස මම මෙය මුලින්ම මට කියමි (cf. රෝමවරුන්ට ලියූ ලිපියයේ පෙරවදන).
අන්තියෝකයේ ඉග්නේෂසතුමා තම ප්‍රාණ පරිත්‍යාගී පූජාව සිදු කරන ස්ථානය වන මෙම නගරයට (රෝමයට) දම්වැල්වලින් බැඳ ගෙන යන ලද විට, රෝමයේ සිටි කිතුනුවන්ට මෙසේ ලිවීය: “ ලෝකය තවදුරටත් මගේ ශරීරය නොදකින විට, මම සැබවින්ම ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ගෝලයෙකු වන්නෙමි” (රෝමවරුන්ට ලියූ ලිපිය, IV, 1).
ඉග්නේෂස් කතා කළේ රෝම නිලධාරීන් රෝම ජනතාව ඉදිරියේ වන සතුන් ලවා එතුමාව මරා දමා එතුමාව සතුන්ට ගිල දැමීමට දීම ගැනයි- ඇත්තටම එය එසේ සිදු විය – නමුත් ඔහුගේ වචන වඩාත් අදාළ වන්නේ පල්ලියේ අධිකාරියක් ඇති සේවයක් ක්‍රියාත්මක කරන සියලු දෙනාටම අත්‍යවශ්‍ය කැපවීමකට ය.
එය ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ක්‍රියාත්මක වන පිණිස අප පැත්තකට වීම, උන්වහන්සේව දැන හඳුනා ගැනීමට සහ මහිමයට පත් කිරීමට හැකි වන පිණිස තමන්ව කුඩා කර ගැනීම (cf. ජොහාන් 3:30), සියලු දෙනාටම උන්වහන්සේව දැන හඳුනා ගැනීමට සහ ප්‍රේම කිරීමට අවස්ථාව ලැබෙන පිණිස තමන්ව උපරිමයෙන් වැය කිරීමයි.
කතෝලික සභාවේ මව වන මරියතුමීගේ ප්‍රේමණීය මැදිහත්වීම තුළින් දෙවියන් වහන්සේ මට අදටත් සැමවිටමත් මේ වරප්‍රසාද ලබා දෙත්වා.
One Comment