එතුමා කතෝලික සභාව , පූජකතුමන්ලා අපකීර්තියට පත්ව තිබූ කාලයක ,සභාව නැවත කිතුමගට ගැනීමට පෑයූ දීප්තිමත් ආදර්ශමත් තරුවකි.
1480 ඔක්තෝබර් 1 වන දින ඉතාලියේ විසෙන්සා හි ගයිතානෝ ඩී කොන්ටි ඩි තීන් ලෙස උපත ලැබූ ශාන්ත කජෙටන්, ගැඹුරු ඇදහිල්ලක් සහ අසාමාන්‍ය දැක්මක් ඇති මිනිසෙකි. කතෝලික පල්ලිය අපකීර්තියෙන්, නොදැනුවත්කමෙන් සහ දූෂණයෙන් විනාශ වූ කාලයක, ශාන්ත කජෙටන්ගේ ප්‍රතිචාරය වූයේ කැරලි ගැසීම නොව අලුත් වීමයි.
ඔහුගේ ජීවිතය ශුද්ධකම, නිහතමානිකම සහ දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්තට කැපවීමේ බලය පිළිබඳ ආදර්ශමත් භාවනාවක් ඉදිරිපත් කරයි.
16 වන සියවසේ මුල් භාගයේදී, කතෝලික පල්ලිය සැලකිය යුතු කැලඹිලි සහිත කාල පරිච්ඡේදයක් අත්විඳිමින් සිටියේය. බොහෝ පූජකතුමන්ලා නූගත් වූ අතර ඔවුන්ගේ සභාවල අධ්‍යාත්මික යහපැවැත්මට වඩා ඔවුන්ගේ පුද්ගලික ලාභය කෙරෙහි වැඩි උනන්දුවක් දැක්වූහ.
කතෝලික සභාවේ අරමුදල් අයථා ලෙස පරිහරණය කිරීම සහ සදාචාරාත්මක ලිහිල්භාවය වැඩි වැඩියෙන් ප්‍රචලිත වීමත් සමඟ දූෂණය බහුලව සිදු විය.
සමහර පූජකතුමන්ලා තමන් ගත් අවිවාහකත්වයේ භාරය නොසලකා හරිමින් අනියම් බිරියන් එකල තබා ගත්හ. සභාව තුළ පැතිර ගිය මෙම අපකීර්තිය බොහෝ භක්තිමත් කතෝලිකයන්ට මහත් පීඩාවක් ඇති කළේය.
පල්ලියේ තත්ත්වය නිසා පීඩාවට පත් වූ අය අතර ශාන්ත කැජෙටන් ද විය. කෙසේ වෙතත්, පල්ලියෙන් වෙන් වී රෙපරමාදු ප්‍රතිසංස්කරණයට පෙළඹවූ මාටින් ලූතර් මෙන් නොව, කැජෙටන් මුනිඳුන් කතෝලික පල්ලිය ඇතුළතින් ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමට උත්සාහ කළේය.
එතුමා දුටු දූෂණයට එතුමා ගේ ප්‍රතිචාරය කැරැල්ල නොව පුද්ගලික ශුද්ධකම සහ ආයතනික ප්‍රතිසංස්කරණ හරහා සභාව අලුත් කිරීමයි.
ශාන්ත කැජෙටන්ගේ සාන්තුවරයට යන මාර්ගය ඔහුගේ අධ්‍යාපනයෙන් ආරම්භ විය. ඔහු පාදුවා විශ්ව විද්‍යාලයෙන් නීතිය හැදෑරූ අතර එහිදී ඔහු සිවිල් සහ සභා නීතිය පිළිබඳ ආචාර්ය උපාධිය ලබා ගත්තේය.
එතුමා ට නීතීවේදියෙක් වීමට අවස්ථාව තිබියදීත්, එතුමාට පූජකවරය සදහා ගැඹුරු කැඳවීමක් දැනුණු අතර 1516 දී පියතුමෙක් විය.
එතුමා ඉක්මනින්ම රෝමානු කියුරියාවේ සාමාජිකයෙක් බවට පත් වූ අතර, දෙවන ජුලියස් පාප් වහන්සේ සමඟ සහ පසුව X වන ලියෝ පාප් වහන්සේ සමඟ සමීපව කටයුතු කළේය.
කතෝලික පල්ලිය තුළ ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා ඇති දැඩි අවශ්‍යතාවය ඔහු සියැසින්ම දුටුවේ මේ කාලය තුළය. මාටින් ලූතර් ජීවත් වූයේ ත් මේ කාලයේ ය
කයිතන් මුනි නිරීක්ෂණය කළ සදාචාරාත්මක හා අධ්‍යාත්මික පරිහානියට ප්‍රතිචාර වශයෙන්, ශාන්ත කැජෙටන් 1524 දී ජියෝවානි පියෙට්‍රෝ කැරෆා සමඟ එක්ව නව පැවිදි නිකායක් වන තියටින්ස් ආරම්භ කළේය, පසුව ජියෝවානි පියෙට්‍රෝ IV වන පාවුළු පාප් වහන්සේ බවට පත් විය.
තියටින්වරුන්ගේ අරමුණ වූයේ අපෝස්තලික සරල බව සහ උද්‍යෝගය වෙත නැවත පැමිණීම තුළින් කතෝලික පූජකතුමන්ලාව පුනර්ජීවනය කිරීමයි.
ඔවුන් පෞද්ගලික භක්තිය, දැඩි දේවධර්මීය අධ්‍යාපනය සහ එඩේරික රැකවරණය අවධාරණය කළහ. එකල පල්ලියට අත්‍යවශ්‍ය වූ ගුණධර්ම පිළිබඳ ජීවමාන උදාහරණයක් වීමට මෙම පැවිදි නිකාය උත්සාහ කළේය.
ශාන්ත කැජෙටන්ගේ ප්‍රතිසංස්කරණ ප්‍රවේශය එතුමාගේ ගැඹුරු නිහතමානීකම සහ නොසැලෙන ඇදහිල්ල මගින් සංලක්ෂිත විය. ඔහු වැරදි කරන පූජක පක්ෂය හෙළා දැකීමට උත්සාහ කළේ නැත, ඒ වෙනුවට එතුමාගේ ශුද්ධ ජීවන රටාව තුළින් ඔවුන්ව පොළඹවා ගැනීමට උත්සාහ කළේය.
බොහෝ විට විශාල පෞද්ගලික අවදානමක් සහිතව, එතුමා රෝගීන් සහ දුප්පතුන් රැකබලා ගැනීම සඳහා කැප විය. වසංගත කාලවලදී, එතුමා තමාගේම ආරක්ෂාව නොසලකා පීඩාවට පත් වූවන්ට සේවය කිරීමට ප්‍රසිද්ධ වූ අතර, බොහෝ දෙනෙකුගේ හදවත් ස්පර්ශ කළ ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ වැනි අනුකම්පාවක් පෙන්නුම් කළේය.
මාටින් ලූතර් පියතුමා ගේ ගැටුම්කාරී ප්‍රවේශයට වෙනස්ව, ශාන්ත කැජෙටන් නිහඬව හා ස්ථාවරව වැඩ කළේය.
සැබෑ ප්‍රතිසංස්කරණය සිදුවන්නේ බෙදීම හරහා නොව කතෝලික සභාවේ මුල් ආත්මය සහ මෙහෙවර අලුත් කිරීම හරහා බව ඔහු විශ්වාස කළේය. ඔහුගේ ජීවිතය අභ්‍යන්තර පරිවර්තනයේ බලයට සහ දෙවියන් වහන්සේට සම්පූර්ණයෙන්ම කැප වූ ජීවිතයක් ගත කිරීමේ බලපෑමට සාක්ෂියක් විය.
ශාන්ත කජෙටන් මුනි ජීවිතයේ වඩාත්ම සංවේදී අංගයක් වූයේ එතුමාගේ මරණය සිදු වූ ආකාරයයි, එය එතුමාගේ ගැඹුරු භක්තිය සහ නිහතමානිකම පිළිබිඹු කළේය. අසනීපයෙන් දුර්වල වූ ඔහුගේ අවසාන දිනවල, ඔහු සැමවිටම නිදා සිටි තද පුවරු වෙනුවට මෘදු ඇඳක් මත විවේක ගන්නා ලෙස ඔහුගේ වෛද්‍යවරුන් විසින් ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටියේය. ඔහුගේ ප්‍රතිචාරය ගැඹුරු වූ අතර එය ඔහුගේ චරිතය හෙළි කළේය: “මගේ ගැලවුම්කරුවා කුරුසියක් මත මිය ගියේය. අවම වශයෙන් මට ලී කැබැල්ලක් මත මිය යාමට ඉඩ දෙන්න.” මෙම සරල නමුත් බලවත් ප්‍රකාශය එතුමා ගේ ඇදහිල්ලේ ගැඹුර සහ ඔහුගේ අවසාන මොහොතේ පවා ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ දුක් වේදනා බෙදා ගැනීමට ඇති ආශාව සාරාංශ කරයි.
ශාන්ත කජෙටන් 1547 අගෝස්තු 7 වන දින මිය ගියේය. එතුමාගේ අභාවය සනිටුහන් වූයේ දෙවියන් වහන්සේගේ කැමැත්ත සන්සුන්ව පිළිගැනීමෙනි, එය ස්වාමින් වහන්සේට සම්පූර්ණ භක්තියකින් ගත කළ ජීවිතයකට සුදුසු අවසානයකි.
කෙසේ වෙතත්, එතුමාගේ උරුමය තියටින්ස් නිකාය සහ එතුමාගේ දේවසේවය හරහා එතුමා ස්පර්ශ කළ අසංඛ්‍යාත ජීවිත හරහා ජීවත් විය.
එතුමා පිහිටුවා ගත් පැවිදි නිකාය ප්‍රති-ප්‍රතිසංස්කරණයේ තීරණාත්මක කාර්යභාරයක් ඉටු කරමින් කතෝලික පූජකතුමන්ලාගේ අධ්‍යාත්මික අඛණ්ඩතාව සහ එඩේරික කාර්යක්ෂමතාව යථා තත්ත්වයට පත් කිරීමට උපකාරී විය.
ශාන්ත කජෙටන්ගේ ජීවිතය හා මරණය ඇදහිල්ලේ බලය සහ පෞද්ගලික ශුද්ධකමේ පරිවර්තනීය විභවය පිළිබඳ ගැඹුරු භාවනාවක් ඉදිරිපත් කරයි.
එතුමාගේ කාලයේ කතෝලික සභාවේ දූෂණයට හා අපකීර්තියට එතුමාගේ ප්‍රතිචාරය වූයේ පල්ලිය අතහැර දැමීම හෝ එයට එරෙහිව කැරලි ගැසීම නොව පල්ලිය අලුත් කිරීම සඳහා වෙහෙස නොබලා වැඩ කිරීමයි.
එතුමාගේ ආදර්ශය තුළින්, සැබෑ ප්‍රතිසංස්කරණය ආරම්භ වන්නේ දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි ගැඹුරු කැපවීමක් සහ අන් අයට සේවය කිරීමේ ජීවිතයක් තුළින් බව ඔහු පෙන්නුම් කළේය.
බොහෝ විට බෙදීම් හා ගැටුම් වලින් සලකුණු වූ ලෝකයක, ශාන්ත කජෙටන්ගේ ජීවිතය නිහතමානිකම, ඇදහිල්ල සහ නොපසුබට උත්සාහයේ වැදගත්කම පිළිබඳ බලවත් මතක් කිරීමක්.
ශාන්ත කජෙටන්ගේ කාලයේ මෙන්, කතෝලිකයන් සමහර විට කතෝලික සභා නායකයන් හෝ ගිහියන්ගේ අපකීර්තිමත් ක්‍රියා නිසා පල්ලියෙන් ඉවත් වීමට පෙළඹේ.
නමුත් අපි ඒ වෙනුවට, ශාන්ත පේදුරුතුමාගේ බෝට්ටු ව තුළ රැඳී සිටිමින් පල්ලිය පවිත්‍ර කිරීමට උත්සාහ කළ යුතුය.
එතුමාගේ කාලයේ පූජක පක්ෂය ප්‍රතිසංස්කරණය කිරීමට උදව් කළ ශාන්ත කජෙටන්ගේ මැදිහත්වීම ඉල්ලා සිටිමු,
පූජකත්වයේ තේජස සහ ශුද්ධකම යථා තත්ත්වයට පත් කිරීමට, එවිට අපගේ දෛනික කටයුතුවලදී ශුද්ධකම වැඩි කර ගැනීමට, සියලු දෙනාගේ ගැලවීම සඳහා වැඩ කිරීමට දෙවියන් වහන්සේගේ කරුණාවන්ත සහාය අපට ලැබෙනු ඇත.
